vreemde vogels op de route
Ik zit op m'n bed in m'n slaapzak. Het is half twee 's nachts, er brand een lampje naast me. Er is iets dat ik kwijt moet, en dat gaat over verschrikkelijke mensen. Namelijk, tijdens het wandelen, toen ik gewoon normaal deed kwam ik veel mensen tegemoet. Een vieze kerel met een hond, tegen wie ik vriendelijk gedag zei. Die gozer keek me aan en liep door zonder ook maar iets te zeggen. Alsof die bang voor me was. Een vrouw met een hond even later op de dijk. We liepen een soort van naast elkaar omdat ik haar inhaalde en iets sneller liep. Daarom bleven we even naast elkaar lopen wat niet perse verkeerd was. Ik had niets tegen haar. Maar ik had ook zoiets van godverdomme, mensen. Nu moet ik weer iets sociaals zeggen of zo. Dus ik besloot dat niet te doen. En ik zag haar gezicht. En ze was zo ontzettend boos toen ze omkeek, echt zo'n naargeestige boze blik in mijn richting alsof ik haar net beledigd had of zo. En dat was nog niet de helft van de rest van de mensen, nog ve...