Avonturen van Fred

Ik voel me sip Ik wilde het wel maar deed het weer En het enige wat ik moest doen was opstaan en lopen Maar ik deed het weer Ik liet het podium open Om te doen waar ik niet goed in was Vanochtend Vanmiddag Een broodje ei en er waren mensen aan tafel. Ze speelden triviant met dingen. Er waren veel vragen, weinig antwoorden. Ze vroegen de oren van m'n kop: 'Hoe gaat het Freek?'    'Goed.' zei ik. Ik wilde broodje ei eten. Maar ik wilde ook niet stom overkomen. 'Met jouw?'    'Gaat. Wat heb je gedaan gisteren?'    'Ja.'    'Oh leuk!'    'Met m'n zusje en broertje.'    'Oh?'    'Ja ik zou geen broertje nemen als ik jou was.'    Ze werd een beetje rood op haar voorhoofd. 'je kunt moeilijk kiezen, heh.'    'Volgens mij wel, bro.' zei ik.    'Bro?'    'Broodje ei.'    'Oh ik laat je lekker je broodje eten.'    'Wie won Wimbledon in 2006?' kwam een vraag voorbij.    &

Ik hoorde dat pieken het altijd goed doen op een kerstboom. Ik hoorde dat kerstbomen het altijd goed doen met kerst. Vertel ik leugens? Ik denk het niet. Meer of minder kerstbomen? We weten het ook niet. Maar kersbomen zijn goed te zagen en kerstbomen kunnen ook nog eens lekker fikken, wel oppassen met de huizen om het vuur want er vliegt nog wel eens in de hens. Er waren tijden, ging ik zitten en direct schrijven en kwamen er mooie zinnen uit m'n vingers. Ging ik schrijven over m'n werkervaringen. Misschien toch maar bij het postkantoor aan de slag, net als Bukowski, waar gewoon gewerkt wordt en waar je te maken krijgt met mevrouw storm in de broek die je op de hielen zit en met dikke wenkbrauwen en een klembord in haar hand, controleren of iedereen nog wel aanwezig is. Als ik zo'n baan een jaar kan volharden dan is dat echt een prestatie van wereldklasse! Wat ik nu ook al een lange tijd doe, presteren op werk, al bijna anderhalf jaar. Ik zie ze allemaal al in die hal staa

We stonden bij een boom met stronken die als een moerasplant nog voor de bast van de boom uit de grond staken, half afgezaagd omdat er een oprit moest staan. Er groeiden mossen op, schimmels en kevers en volgens een man met een Siberische muts: 'Schieten overal de paddenstoelen er uit.' Even hiervoor zei hij ook al dat hij: 'Een dode kat.' op zijn hoofd had. Hij bewoog verschillende kanten op en zette een stap naar voren om vervolgens diezelfde stap weer terug te zetten. Hij was lang en dun en had een gebogen boven rug. Hij praatte snel en keek iedereen steeds heel snel aan. Zijn vader was een negentigjarige demente man die vaak langzaam op zijn fiets rondjes door het dorp maakte. De Baas vond het altijd heel grappig. Even hiervoor kwam hij al langs om te praten over de boom die hij weg wilde halen; hoe mensen altijd 'toevallig' langskomen om een vraag te stellen, de meeste klanten zijn zo bij De Baas terecht gekomen. Zo ook deze man, hij kwam toevallig langsrij

 Even denken even doen. Waarom is het zo moeilijk om ergens aan te beginnen? Vandaag was hard werken, weinig liefde, een hond en een gesprek dat niet ophield. Een oud vrouwtje in een oude beeldbuis achtige auto. We hadden het er later over. 'Je kon zo kijken in de achterruit alsof het een ouderwetse beeldbuis was.' zei hij. Maar De Baas had het gezien. Het was een oud vrouwtje, zeker een jaar of zestig, erboven, lieve uitstraling, grijze haren en een mini autootje. Ze kwam stoppen waar wij stonden, op het midden van de straat om de takken en boomstammen te bekijken; we hadden een mooie hoeveelheid liggen en de boomstammen waren al op elkaar gestapeld. Ze vroeg mij iets. Ik zette de koptelefoon af. 'Wat zeg je!?' riep ik. Het knagende geratel van de versnipperraar op de achtergrond hielp mee; er kwamen geen verstaanbare woorden uit haar mond.    'Wat?!' riep ik.    'Mag ik wat hopen?'    'Van mij mag u hopen!'    'Nee zou ik wat van die stamme

Oké, de wedstrijd van PSV - Feyenoord maar eens analyseren. De wedstrijd begon goed want de spelers van Feyenoord renden in de beginfase naar voren en de spelers van PSV renden naar achteren en probeerden de bal rond te spelen. De speler kwam onder de druk van Feyenoord uit en rende toen naar het doel van Feyenoord. Er kwamen een paar andere spelers van PSV die mee gingen rennen. Er kwam een overtal situatie, de spelers waren met z'n vijven en die van Feyenoord waren met z'n vieren. Ze schoten de bal over de goal maar het was wel een hele grote kans, misschien wel groter dan Rood of Zwart in het Roulette. Het was de Belg Bakayoko die dat deed, vaak schiet hij de bal ook wel eens in het doel of heeft hij een voorzet. En dan gaat de bal tegen de keeper omdat een omhaal wel in de goede richting was maar deze werd dus gestopt. De hoekschop ging er wel in. Het was één nul. Even later schoot iemand een bal in het doel, naast de keeper in het netje. Feyenoord kreeg de druk er niet mee

 Vanochtend wakker geworden. De wekker was al een paar keer af gegaan en ik wist dat dit een moment was om scherp te zijn. Ik kon niet snoozen want dan zou het bij het volgende moment negen uur zijn. Nu moest ik er uit komen om op tijd op werk te zijn. Met eerst één stap en toen een volgende ben ik gaan douchen, strompelend en toen naar m'n kleren, daarna m'n handdoek, terug naar de kleren en de tas en de schoenen. Het ging allemaal ongelooflijk goed! Ik kwam bij de trein en stal eerst nog een banaan en een broodje ei uit de AH to go. Daarna in de trein ging alles wel vloeiend en kon ik vanalles doen, maar deed het niet. Ik vond een meneer in de trein wel vriendelijk. Op werk zijn we bezig gegaan met bomen. Er was een vent bij, een jongen van dertien en een vent van tweeëntwintig. De Zaag. Het was De Zaag. Hij kwam aanlopen en vroeg: 'Wie hef' die dikke piele op de bus getekent?'    'Ja hij daar.' lachten ze en wezen naar mij. Ik heb het goed gemaakt door oo