Gekke Gerrit

We stonden bij een boom met stronken die als een moerasplant nog voor de bast van de boom uit de grond staken, half afgezaagd omdat er een oprit moest staan. Er groeiden mossen op, schimmels en kevers en volgens een man met een Siberische muts: 'Schieten overal de paddenstoelen er uit.' Even hiervoor zei hij ook al dat hij: 'Een dode kat.' op zijn hoofd had. Hij bewoog verschillende kanten op en zette een stap naar voren om vervolgens diezelfde stap weer terug te zetten. Hij was lang en dun en had een gebogen boven rug. Hij praatte snel en keek iedereen steeds heel snel aan. Zijn vader was een negentigjarige demente man die vaak langzaam op zijn fiets rondjes door het dorp maakte. De Baas vond het altijd heel grappig. Even hiervoor kwam hij al langs om te praten over de boom die hij weg wilde halen; hoe mensen altijd 'toevallig' langskomen om een vraag te stellen, de meeste klanten zijn zo bij De Baas terecht gekomen. Zo ook deze man, hij kwam toevallig langsrijden met z'n auto en sprak ons aan. Eerst wist De Baas niet wie het was maar achteraf bleek het Gerrit te zijn: 'Gekke Gerrit.' sprak hij uit. Gerrit was altijd aan het rondrijden. Zo bleek achteraf dat Gerrit zijn auto wel eens langs de weg parkeerde en erop ging zitten totdat hij eenzelfde soort auto tegenkwam. Dan stapte hij snel in en ging rijden, erachteraan. Hij vond het leuk om dan de luchthoorn vier keer in te drukken wanneer ze door een dorp reden waardoor iedereen dacht dat er een optocht gaande was. Er waren alleen nooit mensen die hem applaus gaven voor deze actie. Eén keer was er iemand die deze grap snapte. Gerrit stopte en stapte uit, daar stond ze. En het bleek zo goed te matchen dat ze hem zijn hand rijkte; ze stapten de auto in en reden samen weg. Ze hadden een fantastische reis en zijn blijven rijden tot het kerst werd. Gerrit vroeg haar ten huwelijk in het Drenthse plaatsje Meppen; hij bleef even staan en was stil, maar nadat ze 'ja' had gezegd barstte hij in vreugde uit. Samen zijn ze dagen op zijn auto blijven zitten. Meerdere zonsopkomsten hebben ze meegemaakt; ze hebben zelfs, toen het frisser werd, hun tent opgezet op de auto, een kampvuurtje gemaakt en marshmallows gaan poppen. Dit werd gezien door een Duitse man die geïnspireerd raakte en de daktent bedacht. Hij werd multimiljardair. Helaas duurde het niet lang voordat zijn echtgenote stierf, Gerrit was weer alleen en deze klap kwam hard aan. Hij kwam hem niet meer te boven en belandde een jaar later in een psychiatrisch ziekenhuis waar hij behandeld werd. Maar hij wist te ontsnappen en zocht nu naar antwoorden. Net als zijn vader begon hij te rijden, alleen niet in rondjes maar in etappes. Als bijrijder is hij met zijn auto achter het peloton van de tour de France gekomen en heeft bijgedragen aan het verwisselen van fietsbanden en het vullen van waterflessen van oververhitte wielrenners. Hij is bij boerderijen geweest en is ingetrokken bij gezinnen om kalfjes de fles te geven. Hier is hij een aantal jaren mee bezig geweest. In Monaco is hij Max Verstappen bij een stoplicht tegengekomen en hebben voor de grap een drag race gehouden. Op zijn terugweg naar Meppen is hij toevallig langs het park gekomen om te overleggen over die bomen die hij altijd al weg wilde hebben.