Muziek in Meppel
Ik fiets maar zo naar Meppel met een gitaar en een stoeltje over m’n stuur en een tas. En ik zet maar zo m’n stoeltje neer, zo voor een broodjeszaak, waarvan ik niet weet dat het een broodjeszaak is, en begin te spelen. Er zitten een paar mensen op het terras en wat tieners op een bankje. En na drie liedjes zit er al drie euro in m’n pan. Ik moet hier een leven van gaan maken. Er komt een oude meneer langs die met me mee zingt. Hij zingt een lied over Meppel de geschiedenis en vraagt of ik op hem in wil haken met akkoorden, en zo spelen we samen. Er staat een moeder met twee kinderen aan de overkant een ijsje te halen en ze geeft haar dochtertje een euro. Ze komt huppelend naar me toe en werpt een euro in de pan. Deze moeder vind mijn muziek leuk. En haar kinderen blijkbaar ook. Er staat een jonge dame naast me met wie ik een band voel zonder iets te zeggen. Er is een jongen die zegt: ‘Omdat je zo goed staat te spelen.’ en doet ook vijftig cent in het pannetje. Er komt iemand met een