Stilstaand verkeer
Vandaag was even zo'n dagje. Een schrijversdagje. Een dagje waarin de observatie-mij er weer even was. Een dagje waarin ik even op en neer naar Arnhem moest om af te wassen in de quiche-keuken van la coquerie. Dat zijn drie k-klanken in drie verschillende letters. Ja, drie letters en een boel quiches die gemaakt moesten worden. Helaas moest ik alleen maar afwassen. Er was weinig af te wassen en de afwas verliep soepeltjes. Zaterdag weer. Het leuke gedeelte, of ja, althans, het spannende gedeelte kwam pas op de terugweg, toen ik een quichetaart meegekregen had en besloot die op te warmen bij de voetenverwarming in de auto en vervolgens op te eten onderweg. Dit ging minder soepel dan het afwassen. Bermen kwamen behoorlijk dichtbij en strepen werden gepasseerd; vrachtwagens scheerden langs en politieauto's reden rustig verder. Bovendien had ik maar één werkende koplamp en begreep oprecht niet dat drie verschillende politieauto's, ver boven het verstrijken van de avondklok,