Straatmuzikant Freekkip
Zondag ben ik gaan musiceren in de stad. Ik keek mensen aan die langs liepen. Ik probeerde zoveel mogelijk contact te maken met mensen omdat ze. Schijtzooi allemaal. Ik liep er van vol. Alles liep vol. Het liep over van liefde. Er waren veel mensen die iets terug gaven. Een mevrouw die voorbij liep die zei: 'We hebben maar 10 cent hoor, maar je bent veel meer waard.' en ik kreeg later gewoon een tientje in m'n hoed geworpen. Ik dacht lekker geld. Nee ik dacht ook wel van: een beetje een overkill. Nee ik dacht een tientje is lekker, niet zeiken. Ik ging even door en speelde 'Rennen' of iets en diegene, een jongen die voorbij liep met z'n moeder die keek echt zo alsof die in een magische wereld liep terwijl die stond te eten. Ik speelde expres extra goed voor hem, in zijn richting en hij liep gewoon door alsof hij door iets vertrouwens was gelopen, alsof hij door de leukheid was behekst. Het leven iets viezer werd. Het was alsof hij inderdaad mensen was tegen gek...