koningsdag

 Het was koningsdag, ik lag in m'n bed met een paniekaanval op komst. Ik wist alleen dat het gevoel in m'n hart zo intens was en dat ik zo bang was voor de eenzaamheid van de avond ervoor. Er waren overal mensen en ik praatte met iedereen maar kon geen geluk vinden in de gesprekken. Ik had ook geen zonnebril meer en was met Mr. Thomas. Hij vroeg iedereen of die mee ging naar 'De RubberBOOT.' Het was een boel van de ouwhoer. Maar het was opzich gezellig maar ik voelde me gewoon ongemakkelijk. De volgende ochtend kwam ik er achter dat ik er helemaal geen lol in had. Ik voelde me zo slecht dat ik dacht dood te gaan. De waarheid was dat ik graag naar de mensen toe ging, naar de stad om lekker met vrienden wat rond te lopen en lekker te dansen. Daar kwam ik achter tijdens een goeie douche. Ik pakte m'n tas met spullen als haarlak en bellenblaas, water en dingen. Moeilijke dingen als tanden poetsen. Het was een beetje on chill want ik kon niet meer op staan en ik wist helemaal waar dit was, ik was in de war; de ene keer wilde ik het, maar dan weer niet. Ik ging er maar gewoon heen.
   In de trein keek ik naar een meisje d'r ogen. Ze had grote prachtige bruine ogen, zo groot als amandelen met cashew, en prachtig hoe die ogen me aankeken en zongen. Ik speelde een liedje voor d'r. Mensen begonnen te klappen en zongen. Ik wilde heel graag zeggen hoe mooi haar ogen waren. Ze keek met flair en een witte glimlach, strak en grote ronde oorbellen. Ze had een prachtig gezicht. Ik zei het en kreeg als reactie niets, omdat ik het in m'n gedachten tegen d'r zei. Ik voelde niks. Ik voelde me best moeilijk. Ik kreeg een blikje en twee euro van iemand voor de muziek. De waarheid was dat ik dit graag deed en dat de mensen de waarheid vertelden. Ik wist niet... de waarheid. Bij Bienvenu in Enschede werd de waarheid verteld: 'So.' zei hij. 'We are now with five different nationalities. We have the king from the Netherlands.' en klapte op m'n schouder. 'The guy from brunini. He is from Kameroon. Me from Congo. And he is from Eritrea.' Iedereen was donker en Afrikaans. We zongen allemaal liederen. We zongen André Hazes en gingen ervoor. 'Kleine Jongen Je bent op deze wereld. Dit leven gaat voorbij, veel dingen worden anders als je ouder wordt. Ik zong zo hard ik kon en probeerde te zeggen dat mensen er goed uit zagen. Mooie mensen zijn het. Er waren veel mooie mensen, ze zongen en dansten op Afrikaanse muziek. Ze zongen Franse muziek, ik wilde de tekst weten. Er was veel tekst wat ik niet kon volgen maar er was Cedric die de heletijd met zoveel plezier en liefde keek. We sloegen de armen om elkaars schouder en zongen en zeiden dingen tegen elkaar. Hij praatte woorden, onverstaanbaar maar begrijpelijk. En hij zong 'Sexy Boy!' en wees naar mij, andersom ook. We hadden een boel leuke gesprekken en droegen een kratje bier. 'Hey.' zei Zigo, 'Hij had ogen met veel huid er omheen. Hij lachte en zei dat ik met die man uit Enschede moest praten, die een shirt had van een stier met horens en een elektrische gitaar erop. Hij keek goed uit z'n ogen. 'Tut!' riep die, wat proost in het Twents betekent. 'Ik ben een echte rocker.' zei hij. 'If it looks like a duck, it sounds like a duck, it tastes like a duck, than it's probably a chicken. No of course not.' Hij had ook vriendelijkheid in z'n ogen. We hadden even een gesprekje, dankzij Zigo. We dansten in een groepje en Big Man had een ukulele in z'n hand en deed alsof die een rock gitaar vast had en had z'n mond open. Hij schreeuwde er bij. En het was echt een gekke boel, het was echt veel dansen en ik schreeuwde ook een paar keer. We stonden in een kringetje en er werd bier over geschonken. 'Iedereen hier is mijn vriend.' zei iemand. Ik keek rond en iedereen sloeg de armen ineen en mensen praatten met elkaar, vredige gesprekken, en ik zag de gezichten naar elkaar toe draaien en mensen die gebaren maakten om de liefde voor elkaar te vergroten. Mensen waren fantastisch en Bienvenu pakte m'n ukulele en legde hem heel voorzichtig op de tafel en deed m'n tas af zodat ik lichter was. Ik bedacht wat ik kon doen. 'Ken je Edwin Evers?' vroeg ik. 'Dat is zijn vrachtwagen.'
   'Hij is een hele goeie DJ van 3fm.'
   'Hij draait hier ook vandaag volgens mij.'
   'Ja! Hij is hier.' zei Bienvenu.
   We dansten met elkaar en iedereen was blij. Bienvenu ook. Iedere zondag mogen we eigen platen meenemen naar Davo. Want hier staat iedere zondag een platenspeler.
   Mensen keken naar elkaar en er kwam iemand naar ons toe om te proosten. Er waren een paar mooie vrouwen die naar Cedric toe gingen om met hem te dansen. Het waren blije mensen en het plezier en de vreugde was af te lezen van de gezichten van mensen. Mensen gaven me wat ze me konden geven, hun liefde. Er kwamen mensen langs die sprongen en joelden en ons knuffels gaven.  Af en toe was er iemand die de zanger had een schoen vast van een vrouw. 'Wie hem hebben wil mag hem komen halen.' zei hij door de menigte. Er werd gesprongen en en en er werd muziek gespeeld. 'I whohow I'm still a live.' zongen we. Ik voelde me gelukkig omdat ik leefde, het kon me niet schelen wat andere mensen vonden. Iedereen keek elkaar aan en de blikken die Zigo, Big man en Cedric en Polepole me gaven waren zo vol van wat er allemaal nog te doen was. En er waren zoveel mooie dingen. Bienvenu en ik stonden in zijn kamer en we hadden lekkere dijenkletsers aan en er werd pizza gehaald. We aten het en er was een gast die helemaal doorzakte door zán knieÉn en bijna een limbo tot op de vloer deed. Hij keek met ogen die zo groot waren en z'n wenkbrauwen hoog dat hij z'n passen zette door de kamer en op een Afrikaanse manier danste. Z'n voeten stevig op de grond zette. Hij had ook die liefde in zich. Dat meisje hier voor me is zo goed bezig met haar bezem. Ze heeft net als iedereen liefde nodig, ze is zo blij als een kind. Hoe ze naar me glimlachte, van oor tot oor en me een biertje in schenkt. Ik heb geleerd dat ik eerder moet gaan schrijven als ik een leuke avond of dag heb meegemaakt, direct, totdat alles vervaagd. Die mevrouw die met me 'Hallelujah' zong. Ik moet hier vaker heengaan, iedere zondag naar Davo. Dit was een geweldige dag, vooral omdat ik dacht dat ik dood ging. Dit bier is ook fantastisch hier. De barvrouwe is naar me toe gekomen en vroeg wat de naam van m'n blog is! Oh my god, super cool. Ze gaat het zo opzoeken zei ze. Dus dat is helemaal vet cool. Ze heeft kuiltjes in haar wangen,. Maar ik mag niet te veel schrijven want ze gaat het dus lezen. En dat is wel gewoon mooi iets natuurlijk. Dus ik probeer zo te betalen. En dan ga ik naar de soepbus. Nu. Naar de wc geweest. En nu vragen wat ze volgende week doet.