Bier aan de campingbar

Ik hang nu boven de wasbak in de douchecabine van een camping met allemaal mensen die naar Gerard Joling luisteren en veel patat in hun buiken hebben. Ik ga het kort houden. Dit is de enige plek met stroom en ik wil nu eigenlijk douchen. Er staat dikke techno aan in de badkamer en ik deins met mijn hoofd mee op de muziek terwijl ik dit typ. Af en toe geeft iemand een ruk aan de deur, maar die zit op slot. Ik houd me stil.

   Ik denk aan Nadine. Ik denk veel aan Nadine, hoe ze daar tegen die boom aan zat bovenop een heideheuvel in een prachtig uitgestrekt natuurgebied. Ze keek uit over de plassen voor haar met een enkele dennenboom er tussen en schapen die rond renden. Ze had een zonnebril op en haar mountainbike lag naast haar; ik zag haar genieten. 'Genieten daar heh?' Zei ik toen ze mijn kant op keek.

   'Oh, I don't speak Dutch. I'm from Germany.'

   Ik liep naar haar toe. 'Enjoying the moment?'

   Fuck dit, ik ga douchen en hoop zometeen een wijntje en een stopcontact te scoren in het barretje en schrijf dan verder.

   In de bar beland. Isabel uit Almere staat erachter. Ik kijk over mijn telefoon naar haar en ga deze blog niet plaatsen.

   Whatever, het ging over Nadine, ze zat daar. Beeeh, ik ben helemaal niet in de mood om te schrijven. Maar goed, het is warm binnen en ik heb stroom. Ik wist vandaag niet zo goed wat ik wilde en nog steeds niet. Wat wil ik nou eigenlijk schrijven? Er staat een halve liter pul bier voor me; elegant tapt Isabel nog een biertje in voor de stamgasten. Ik heb zin om mezelf te bezatten en met een vrouw mee naar haar huis te gaan, Isabel of zo. Ze ziet er half Aziatisch uit, slank en redelijk lang.

   Met Nadine had ik een goed gesprek in het natuurgebied. Ik ging naast haar zitten en ze bood me een slok water aan. Ze vertelde over haar pelgrimstocht naar Santiago de Compostella en over haar 'recovery of some mentall illnesses.' Ze was super slank en sportief, zat strak in het velletje. Ze had 22 kunnen zijn maar was 38. 'People often think I'm younger than I am.' zei ze. Ik dacht dat dus ook. Wheee, deze blog is echt waardeloos. Maar ik denk aan Nadine. We hebben wel bijna twee uur zitten praten bij die boom en ik wilde eigenlijk langer bij haar zijn, maar de zon begon al wat lager te staan en ik moest nog naar de camping lopen. Ik moest niets, maar vond dat ik naar de camping moest lopen.         

   'Why don't you camp here? This is such a beautiful place!' Zei ze.

   Maar ik moest nog eten halen en dat was in Afferden, een half uur lopen. 'You should come back here.' Zei ze.

   Ze had gelijk  ik had terug moeten gaan. We gaven elkaar een knuffel toen we beiden weg gingen en ze gaf me nog een kus op haar hand en blies die naar mij. Ik ben verliefd. Nu denk ik; had ik nou maar mee gegaan.

   Ik zit aan mijn tweede halve liter. Zometeen maar eens aan de vodka.

   Maar ik twijfelde dus tussen die camping en weer terug naar het natuurgebied. Nu denk ik; avontuur was geweest als ik naar het natuurgebied was gegaan, maar ik zit op de camping. Ik vind mezelf saai en zoek het avontuur niet op. Aan de andere kant, onbeperkt douchen is ook niet verkeerd en stroom voor in de telefoon.

   Hetzelfde als gisteren herhaalde zich met de soep. Vandaag is de soep weer omver gedonderd. De volgende keer doe ik het pannetje halfvol of warm ik het hele blik op. Bovendien zitten er nu tweedegraads brandwonden op mn vingers, compleet verbrand van de poging de vallende pan soep te redden.

   Vanochtend zei ik tegen veel mensen: 'Hallo.' Waarop één iemand antwoordde met: 'Anderhalve meter.' en een chagrijnig gezicht. Hij fietste vlak langs me. Als je die anderhalve meter zo belangrijk vindt, kun je zelf ook de berm in fietsen, waarom zou ik uitwijken als je er makkelijk langs kan? En ik zei gewoon 'hallo.' Anderhalve meter wandelstok kun je krijgen, maar dan op oe hasses of tussen je spaak. Dit wilde ik hem naroepen, maar wist me in te houden.

   Het is stil aan de bar. Toch zitten er wel zo'n tien man in een U-vormig cirkeltje. De carnavalsmuziek staat voluit. 'Meissie meissie, kom mee in het leven.'

   Jonks, ik ben er klaar mee. Sorry voor de kwaliteit van deze blog, maar ik ben moe en ga terug naar de tent. Ik hoop dat ie niet afgebrand is door de brandende ketel die er naast stond en wellicht wel omgevallen is. Ik heb zin in morgen en ben van plan een kilometer of 30 te wandelen; meters maken, ik bedoel kilometers. Bedankt voor het lezen, ik hoop dat je de volgende blog ook wilt lezen.

   Joh, heb toch nog maar een pulletje besteld van een halve liter, en wat kan mij het schelen, ga ik morgen een half uurtje later weg. Ze smaken me goed en ik voel het effect en de losheid van die eerste biertjes in mijn hoofd; dit lijkt op meer bier. Ik wil meer bier.

   Moeheid... ik ga met mijn hoofd even op tafel liggen.

   Ik denk aan de kroeg in Balkbrug en hoor de jongens met elkaar lachen. Naast me staat een poeltafel. Dit is fantastisch. Ik heb schijt en weet niet wat ik schrijven moet. Daar staat Isabel met haar leuke koppie. Ze tapt nog wat biertjes in.

   'Maak me gek' van Jan Smit staat op. Ik zit aan de bar en eet wat borrelnootjes. Isabel lachte net naar me.

   Oude mannen vragen Isabel haar naam. Ze lacht en loopt naar achteren. Dan fluisterd 1 van de mannen wat in haar oor; ze loopt ongemakkelijk weg. Wat doet zo'n vrouw hier.

   'Doe hem nog een biertje!' Zei iemand tegen haar.

   'Wie?'

   'Je toekomstige vriend!' Hij wees naar een oude man aan de overkant.

   Isabel rolde haar ogen en liep naar de tap.

   De sfeer wordt losser en er zitten al meer mensen aan de bar. Ook is het doek van de poeltafel en wordt er geschreeuwd. Ze hebben een dienblad in het midden gelegd waar geld op ligt. De bal moet er omheen en mag het blad niet raden. Er staat een man die de heletijd 'Jammerrrrr'  roept, ontzettend luid.

   Ik heb nog maar een biertje besteld bij de lieftallige Isabel. Ze straalt.

   'Lang zal die leven, lang zaldieleven!' Komt op. Die man is echt aan het schreeuwen. Ik vind het helemaal mooi. Diezelfde man die me vertelde welke douche ik moest nemen. Wim verteld me dat ik van zn biertje af moet blijven. Hij legde z'n arm om m'n schouder. Wimpie. Wimpie is wel de beste pooler. Wauw. Ik heb zin om helemaal door te zakken en deze avond te beleven.

   Wimpie gaat los na een goeie slag. Iemand omhelst hem en danst met hem.

   Net even leuk met Isabel gepraat. Ze heeft geprobeerd de kunstacademie te doen maar is afgewezen. Ze gaat het volgend jaar weer proberen. Dat zijn de echten.

   'Waar is Jos?!' Schreeuwt die man. Het is de bar. Ik krijg zometeen mijn vijfde halvr liter.

   'Na 1 champagne wankel ik al op mijn benen,' zei Isabel.

   'Ik niet, maar wel na mijn vijfde halve liter.'

   Ze lijkt op een vriendin die ik heb, Isabel. Ze past hier zo niet, en dat maakt haar zo leuk! 

   Ik begin een beetje zat te worden. Isabel staat nu op een halve meter voor me, glazen te wassen.

   We hebben elkaar een knuffel gegeven en ik lig nu in mn eigen tent, zat als een aap. Trusteeeen.

   

Het is de volgende ochtend, kwart voor tien en ik ben mijn tent aan het opruimen. Ik wilde het nog hebben over Isabel; ze vertelde me dat ze tekeningen maakt tot 4 uur 's nachts. 'Ik ben bij de kunstacademie afgewezen omdat ze vonden dat ze mij niet genoeg meer konden leren.'

   'Oh jemig, dan kijk je bij de verkeerde academie denk ik.'

   Ze had een prachtige zachte stem en nog mooiere ogen, groot en met een zwart, aflopend puntje naast haar ooglid. Ik heb mijn nummer en naam achterop een bierviltje geschreven en aan haar gegeven. Ze stopte hem in haar broekzak en ik verwacht geen bericht van haar.

   We hebben de hele avond zitten praten aan de bar en zijn met een knuffel uit elkaar gegaan die nacht. En nu wandelen, richting Venray.