La pluis

La pluis, de regen. Het was de dag van de regen. Het regende zelfs zoveel dat het dorpje in de verte in het dal niet meer zichtbaar was, helemaal weg gespoeld. Ik ben nog steeds in de herberg in de bergbossen. Ribeauville en morgen begint mijn eerste werkdag om half acht 's ochtends in Munster, en dat is donders ver hier vandaan. Ik moet een manier vinden om snel daar in de buurt te komen want anders ga ik te laat komen. Ik heb enkel een fiets ter beschikking en het regent alleen maar en er zijn geen auto's die me heen en weer kunnen brengen. Wel heb ik hier de beschikking over een bed en dat is wel fijn.

Misschien komt Heloise me zometeen met haar auto ophalen vanuit Colmar. Ze is nu nog aan het werk, en ik ga er ook niet vanuit dat ze hier heen komt. Maar wie weet. Misschien moet ik maar gewoon door de regen gaan fietsen. Maar ik zit nog zo goed hier. Ik heb de hele dag muziek gemaakt; er zijn hier gitaren, piano's, mondharmonica's en ukuleles. Ik was helemaal in mijn element en heb veel mensen blij gemaakt met muziek. Een iemand zei zelfs in het Frans: 'Speel je ook voor publiek? Want ik begon automatisch te dansen.'

De ochtend was zout-vochtig, maar de middag en de avond waren enkel vochtig. Het was een goeie dag en heb af en toe, tussen het spelen door even met iemand gepraat. Het is echt waar, maar deze dag was enkel muziek. 'It's nice that you bring music here.' zei de baas. 'A lot of people can use some music in here, thank you for that.' ook dat was een mooi compliment. Christoffe zei: 'Don't you need to eat, or are you just music?' Ik voel me echt een muziekant. En ik had inderdaad niet zo'n honger. De complimenten en het applaus zijn de weinige momenten waar ik voldoening uit kan halen. Misschien moet ik eens een manier vinden om er geld uit te gaan halen.

Ik ben onderbroken want de eigenaar kwam naar me toe en heeft me een bord eten gegeven. Fantastisch. Ik heb nu een bord eten naast me staan met un baguette uit de oven. 

Florian, een super nice guy die op het eerste oog heel terughoudend leek en me altijd aankeek op een manier van: wat ben je aan het doen gast? bleek ook ineens juist heel vriendelijk te zijn.

Het regent nog steeds en ik neem mijn eerste hap eten. Het is een salade met radijs, rouwe gourgette en vier verschillende kazen. Ze eten hier echt ontzettend veel kaas en ik ben bang dat ik ooit nog een kaas word. Een Franse kaas wel. Misschien een stinkende Munster of een Camembert, een Brie wellicht, of een combi van. Ik dacht dat Nederlanders veel kaas aten, maar hier is het nog iets meer. Hier doen ze ook geen kaas op brood, maar snijden ze hele blokken af om gewoon als hapje te eten of door een salade te doen. Het is, ondanks de rouwe gourgette een prima salade.

Vanmiddag heb ik nog even vrienden gemaakt met Djamal, een bruine man met een petje die in Colmar woont. Wellicht gaan we binnenkort even bier drinken in de bar. Hij leert me Frans en ik leer hem Engels, goeie combi. Een prima dag, ondanks de regen. Mag ook wel, want dat is weer goed voor het gras. Een groen gazonnetje is ook belangrijk. En natuurlijk alle bomen en de hele natuur, de meloenen enzo. Ik lul allemaal onzin. Een korte blog.