de vierde werkdag

Het was weer een productieve dag. Het begon allemaal vanochtend al, toen het lied: 'Lovely day' in mijn hoofd zat. 'And I know it's gonna be.... A lovely daaaaaaaaay.' Veel beter werd het toen mijn ontbijt bestond uit tomaten, in partjes gesneden op het bord met wat avocado, zout peper, olijfolie en balsamico. Het was een fijn ontbijt en ik voelde me fresh, een goeie nacht in de bed & breakfast van Jean-Paul. Ik was klaar om een dag te bikkelen.
    In de het bussie zongen we met de hele groep: 'Halellujah.' nog net niet zwaaiden we heen en weer op de weg van het gewicht wat van de ene naar de andere kant ging. Maar we konden beginnen. Vandaag had Maddy van twee meter breed een tanktop aan met een capuchon. We stonden weer tegenover elkaar en zeiden vrij weinig. Af en toe hoorde je van alle kanten gezang en gefluit en emmers die met veel geroep en gepraat van de ene naar de andere rij over werden gezet. Ik speelde af en toe een riedeltje op de mondharmonica en zo ging de dag langzaam voorbij. Jean-Brice lulde over vanalles en nog wat, verschillende druivensoorten en hun smaken en dat hij, afhankelijk van het seizoen altijd een verschillende baan had. Ik vroeg hem of hij een plan had voor de toekomst, maar die had hij niet. Hij werkte 's zomers in het zwembad, 's herfst in de druivenpluk en 's winters als ski instructeur. Hij deed me heel erg denken aan mijn neef, die ook overal van dat soort baantjes had. 'Look at this.. what is raisin in English?'
   'Grape.'
   'Look at this grape.' zei hij en vrat zo een hele tros op die hij bijna in zijn geheel in zijn mond deed. 'Hmmmmmmm' zei hij. Je zag hem met zijn bolle wangen en zijn mond die heen en weer ging. 'This is my favorite.' zei hij nadat hij alles had doorgeslikt. 
   Er is eigenlijk niet zoveel te vertellen. Een guy had zijn hele pink onder het bloed, maar vertikte het om zijn handschoen uit te doen. Ik zei hem: 'Pull out your handshoe!'
   'No no, c'est bon.' zei hij en hield zijn handschoen aan. Hij keek een paar keer naar zijn pink, zo van: kijk mijn pink.
   De pauze was leuk: we zaten bij Jean-Mathieu en Claude thuis en er werd bourgondisch genoten van een aardappel wortelpurree met boeuff bourgignon. Ik zat tegenover Maddy aan tafel en we zeiden weinig. We praatten doormiddel van google. Ik vroeg hem hoe lang hij in het leger heeft gezeten. 
   Hij stak zijn hand op met vijf vingers en liet vervolgens zijn scheenbeen zien. Hier zat een kogel litteken in. 'Car from two kilometr.' zei hij. Vervolgens liet hij een litteken zien aan de zeikant van zijn borst. 'A knife. someone.. Chacka' hij maakte een snijdende beweging.
   'Have you killed people?' vroeg ik.
   Hij begon te lachen en trok zijn schouders op. 'Haha maybe. I ride...' hij maakte de beweging van een stuur met zijn armen en liet vervolgens de vertaling zien. Hij bestuurde een tank. 'Shoot twenty kilometr.'
   Ik kon er moeilijk bij hoe makkelijk hij was over het doden van iemand. Ik liep naar de achterkant van de tuin en ging daar in de zon op een bankje zitten met de ukulele. Direct kwam Celie naar me toe. 'Sing chanson?' vroeg ze.
   'Oui, I want to play formidable with you.'
   Ze keek me aan met open ogen. 'Ouiiii!'
   We hebben samen formidable gespeeld. Ze kon best goed zingen. Ik hoor nog zo dat ze: 'Heey petite, .... petit! bom de maquate a la de grane chanche vous.' zong. dat meende ze. Wat het betekende was me een raadsel, maar ze meende het. 'Formidable! Fohohormidable.' De hele dag had ik dat lied nog in mijn hoofd.
   Terug bij het werk werd er vanalles geluld in het Frans. Ik probeerde te communiceren met de mondharmonica door op bepaalde momenten een riedeltje te maken. Af en toe hoorde ik ze praten. De woorden 'Anglais', 'parle' en 'troubadour' kon ik er tussenuit pikken. Oja, en: 'So' en 'So vide.'
   Sorry, er is weinig gebeurd op de werkdag en hij was ook zo voorbij. Daarna ben ik nog even langs geweest bij Jean-Paul. Hij was weer de oude. Hij was bezig met een nieuw project. 'Hey Fred, come look!' Ik liep met hem mee en hij was zijn grasmaaier aan het repareren. Iets was er aan de hand met de motor. 'Had a good sleep?' vroeg hij.
   'Oui, it was perfect. This was what I needed. How was your night?'
   'I had a bad night. It was full moon. At five o'clock I slept on the bench and it was coooold.'
   Het was gezellig bij Jean-Paul. Ik heb hem geholpen met het refreshen van zijn airbnb, want hij was niet meer zichtbaar op de site. Trouwens, als je ooit nog eens een goeie airbnb zoekt... Bij Jean-Paul kun je overnachten voor 17 euro per nacht en heb je een hele woning voor jezelf, keuken, douche, wc, bed, woonkamer, alles. Echt een aanrader. Prachtig dorpje ook, Turckheim. Hij heeft mij geholpen met het vinden van nieuw werk. Misschien kan ik bij een andere wijngaard werken. Hij is de held.
   Nu zit ik bij een cafeetje in Colmar die nu net gaat sluiten; ik moet ophoepelen. Ik ben ook moe en ga zo weer lekker op het matje in mijn tent slapen. Morgen wil ik naar Straatsburg fietsen, of wellicht met de trein en dan zwart, moet ik nog even zien. Maar het mag niet te veel geld kosten, want ik heb bij elkaar op geteld nog maar een euro of veertig. Doehoei!

Reacties