Onder het genot van een wijntje

 

Ik ga nu verdomme deze blog schrijven en die gaat ook verdomme gewoon online ook gewoon. Het is kwart over twee 's nachts en ik lig in bed met een glas wijn naast me. Ik begin hier een gewoonte van te maken, wijn drinken en in bed liggen en dan schrijven. Ik voel mezelf een slapjanus die aan de ene kant volledig wil gaan voor dit leven van schrijven en zuipen, en aan de andere kant bang is om de hele zooi te vergooien. Tja, wat is de weg en waar liggen de antwoorden? Morgen wil ik de hele dag bezig met het organiseren en bedrijven opbellen die spullen gaan hebben die we nodig hebben voor het dakdiner zodat ik een begroting kan maken en die door kan sturen naar Skylar en Charlotte. Damn, daar heb ik eigenlijk fucking veel zin in haha, om daar mee bezig te zijn. Ik ben tering moe en de wijn schiet door mijn hersens heen, mijn serveaux.
    Weet je wat het is, waarom zou ik de hele bliksemse boel niet gewoon naar de klote zuipen? Wat heb ik te verliezen en wat is het leven nou echt waard? Waar leef je voor? Leef je je leven om altijd maar op te passen op dat ene kalorietje extra of dat ene wijntje extra, of ga je er gewoon voor? Ik heb zoiets van: Als je het doet, doe het dan goed, geldend voor alles. Dus ook wanneer ik wil sporten, doe het dan goed. Muziek maken, doe het dan goed. Schrijven, doe het dan goed! Vanmiddag heb ik een lijstje gemaakt met dingen en vrienden waarin ik energie wil steken. Dit is een behoorlijke lijst geworden en het voelde behoorlijk goed om te doen, even ordenen, ik kreeg er energie van. Deze energie wil ik morgen gaan steken in het dakdiner. Hierna ben ik eventjes naar Nelis gegaan en heb daarvoor Lau opgehaald bij haar huis. We hebben een super lekker avondje gehad en een paar leuke liedjes gespeeld en wat gedronken. Daarna heb ik Lau bij haar thuis afgezet en vind ik het jammer om nu hier in mijn bed te liggen. Ik was verdomme graag bij haar gebleven, op een matje naast haar bed of...
    Mijn kop voelt zwaar aan en er is zoveel te zeggen, er zijn zoveel gebeurde dingen om over te schrijven en er is zoveel wat ik met je wil delen. Er zijn zoveel dingen die over mij gaan. Er zijn zoveel huismoeders die dit ook allemaal willen lezen. Nee, echt bedankt dat je dit wilt lezen, waarderik.

Ik heb water nodig. En ik wil graag nieuwe dingen leren, zoals een nieuw instrument en toonladders. Pfffraaa, die energie is er echt wel op dit moment en... is er een manier om uit mezelf te treden?

Damn, wat houd ik van het leven en wat ben ik bang om te veel van wijn te gaan houden, vooral tijdens zo'n nacht dat je net terug bent van een gezellig avondje en dan in bed ligt en denkt om nog meer te gaan drinken en dat dan ook maar doet.

Ik wil Damian spreken; ben benieuwd hoe het met hem is, en of hij al wat meer ingeburgerd is in Colmar en of hij al wat vrienden heeft gemaakt. Ja, ik vraag het me af.

Daarnaast vind ik Lau een mooi persoon. Ik houd van het feit dat het om haar gaat en niet om mij. Hoe ze met lange passen voor je uit kan lopen in haar bondjas terwijl je er met je gitaar achteraan hobbelt. Ze had een gesprek met Nelis over dingen, en ik zat er gewoon lekker tussen en kon luisteren zonder dat ik het gevoel had iets in te moeten brengen. Dit gaf me het comfortabele gevoel om juist iets in te brengen. Dit gevoel krijg ik vaak bij Lau in de buurt. Ook krijg ik vaak het gevoel van een bonkende bij haar in de buurt, wanneer we elkaar aankijken en alles goed lijkt te zijn; haar ogen, twinkelend als sterretjes in een amandelvormpje terwijl ze: 'I'm yours' van Jason Mraz zingt.

Ik zal nog eventjes door schrijven en er alles ingooien; ik heb immers weer een wijntje ingeschonken om tien voor vier. Morgen sta ik tien uur op en ga bezig met... het... opbellen en het opschrijven van precies de dingen die we nodig gaan hebben en wijn. Ja, er is weinig meer te vertellen, echt nog een heleboel. Er is een heleboel te zeggen over een kerstbomendagje. Er was een dag, een paar dagen geleden, dat ik kerstbomen moest monteren, in elkaar zetten, takjes rechttrekken, lampjes aansluiten, behoorlijk zwaar werk. Dit deden we met een team van in totaal vijftien man; het grootste gedeelte van de tijd stonden we met onze handen in de zakken of reden we van Zoetermeer naar Den Haag naar Cruques. We zijn wel elf uur bezig geweest en hebben wel drie uur zitten werken. Gelukkig was ik die dag met Jim en Victor; twee chille guys en Jim had een heerlijk Rotterdams accent.: 'Wahhet denk je van die shit.'
    Ik dacht er niet veel van. Wel vroeg ik hem of je ook een pan bami uit het raam kon gooien in Rotterdam..
    'Jaaman, die pan ligt er nog steeds gek. Echt waar hoargh, niemand gaat die shit hieargh opruimagh.'
    Ik baalde voor hem maar het deed me niet zoveel. Ik vond het wel leuk voor de straatduiven.
    Weet je wat? Ik ga slapen.

Of toch nog effe lekker lullen man, gewoon lekker aan de drank en voor het eggie spelen. Deze shit is echt, het leven. Het leven is voelbaar in mijn slokdarm, mijn warme slokdarm en de muziek van Neil Young. Nee, ik ga echt slapen want morgen is een belangrijke dag. Morgen al mijn energie stoppen in het dakdiner.

Ik vind het super cool dat Nelis mee wil doen aan de volgende honesty datum, volgende week woensdag; ik ga die shit gewoon regelen. Kom ook langs als je dat durft, net als Nelis.