Een avontuurtje

  Ik zit op een bankje, een houten bankje op een heuvel naast een bos met een vaag zicht op de Alpen links van me. Het is donker middenin de nacht, een uur of een. Ik heb zojuist hele leuke mensen ontmoet, Dorian en Klaudia. Dorian, een man van het leger met een baard en een zware stem, eenentwintig, kwam naar me toe om z'n hond uit te laten. 'Oh I be here just to walk with my dog, and after I will leave. Ik wilde helemaal niet perse dat hij zou vertrekken. Hij leek me een coole guy, net zoals z'n hond. Z'n hond kwam bij me staan toen hij terug kwam van z'n wandeling en likte m'n handen terwijl ik probeerde m'n vuurtje aan te blazen in een harde noord-ooster wind, een warme wind tho. Dorian stond voor de vuurplaats. Hij had een legerjas aan. 'Do you need anything? Please tell me if you need something, than I'll get it for you.'

   'Oh, I'm okay, thanks.' Ik blies m'n vuurtje aan.

   'You sure?' Hij leek me ontzettend vriendelijk.

   'Yeah, I'm okay.'

   Hij keek toe hoe ik gehurkt zat te blazen. 'So, I go meet up with my friend tonight and have some beers. If you want to join, you can come with me in the car and I'll bring you back here at midnight.'

   Dit liet ik me geen twee keer zeggen. 'Sure, I want to come. But I have to eat first. May I cook at your place?'

   'Sure. Take the things you need and you can come cook at my place.'

   We staptende auto in en reden naar z'n plek toe. 'So the plan is to go to Lausanne and meet together at the lake tonight, Lac Leman.' Hij had een lekkere energie.

   'Allright.' zei ik. Ik liet me helemaal meenemen naar waar hij heen ging.

   Ik kookte bij hem en we at bij hem terwijl we aan de praat raakten. 'You see I have a lot of friends, I'm in a lot of friend groups, and have good friends from them, but I don't want to stay in just one group,  because it would be boring to sit on the bench every weekend with the same people, talking the same stuff every time.'

   Ik at en was het met hem eens.

   De wind snijd door me heen momenteel. Maar het is kraakhelder boven me en de maan staat op het punt onder de bomen te verdwijnen.

   Dit is wat ik tegen Dorian zei toen we in de auto zaten. 'I'm in Swiss right now and I'm walking, hiking to Roma, using a boulier, kompas and following the moon.'

   'It's better you follow les Alpes.' zei hij.

   'Yeah might be.'

   'Les Alpes sont beau, aussi, vooral when you look from the other side of the lake, the Lausanne side, day light, to the other side. It's fucking beautiful.' Hij keek me aan terwijl hij reed.

   'Well, I think so. Thanks.' Ik dacht er net aan om wellicht naar de andere kant van het meer te zwemmen en m'n tas te laten brengen zodat ik in Frankrijk was en daar goedkoop kon leven. Zwitserland is geweldig, maar het is me te duur. Het is onmogelijk hier te overleven voor meer dan twee weken en niet blut te raken. Daarvoor moet ik terug naar Frankrijk en zo Italie binnen zien te komen.

   'No you cannot do that. It's impossible to swim to the other side of the lake. Maybe you can find somebody who goes there by boat, and get to the other side. Maybe somebody will take you on his little boat. But you have to ask around. Don't swim. There was a French guy who wanted to swim to the other side, but the police found him and he was dragged out of the water with a helicopter, naked, barefoot, and had to go to jail actually. I wouldn't risk it.'

   Hmm, maybe, dacht ik. 'Maybe I'll buy a litte kanoo or a litte boat for paddling and get to the other side.'

   We kwamen aan in Lausanne en meeten met Dorians vriendin, Klaudia. Ze was Pools, verhuisd naar Zwitserland op haar dertiende. 'When I went to Swiss for the first time, I was like: damn, this can't be real. Am I really in Swiss? It has something so magistrale, with the Alpes behind the lake of Geneve, and with the mountains on the other side around Lac de Neuchatel.' Ik was erg verbaasd hoe goed iedereen Engels sprak in Zwitserland. Iedereen kan hier goed Engels.

   Ze was een prachtige Poolse dame. 'So my boyfriend and I go often to Lausanne to visit the lake.' zei ze. 'Have you seen the piramid btw? We have a piramid in Swiss. It's one of the best there is. After you've seen this one, you wouldn't want to go to Egypt anymore. You've seen it all here.' Ze liep voor me uit terwijl ze haar hoofd gedraaid hield om me aan te kunnen kijken.

   'Swiss has everything I guess.'

   'Yeah, don't go to other countries anymore. You'll stay in Swiss.' lachte ze.

   We kwamen bij de pyramide aan, helemaal lekker gemaakt met hoe mooi het zou zijn. Het was een grasbult zo hoog als een normaal woonhuis en zo stijl als een roltrap zonder traptreden. 'So you see the bricks. Many people have died building this piece of mesh, treasure. There is a dead farao inside here and it's captured with gold and stuff.' 

   Ik geloofde het niet.

   'No it's not true, unfortunately.' lachten Dorian en Klaudia.

   We dronken bier bovenop de pyramide en zagen allemaal rode lichten en muziek beneden. Voor ons uit lag het meer van Geneve met daaracher de Alpen, de hoge bergen met de lichten aan de overkant, Frankrijk. 'What are they doing?' vroeg Klaudia. 'Is he dancing? I think he's doing some game they always play in England, when you have to guess the act.'

   Ik wist niet wat ze deden, maar het leek enigszins op een secte-act, want plots stond iedereen met een rood licht op hun hoofd op, in een kringetje om degene met het witte licht.

   'I don't know.' zei Dorian. 'Let's drink our beers and find out later what they're doing. We could ask them.'

   'I don't have the balls to ask them.' zei Klaudia.

   'I do.' zei ik.

   We dronken onze bieren op en liepen langs hen heen. Er werd muziek gedraaid, er waren zitzakken waar mensen op lagen, er hing een zacht zomerbriesje in een heldere avond aan het meer en er waren mensen aan het dansen met koptelefoons op terwijl een DJ allemaal zinnen zei die ik niet begreep.

   Klaudia en Dorian herhaalden een van deze zinnen. 'He's saying that there will be only alcoholfree beers.'

   We liepen er heen en er was een jongen die ons pinacolada gaf, sterke pinacolada met veel alcohol. 'C'est gratuis?' vroeg Dorian.

   'Oui.' zei hij.

   We zaten aan het meer op een bankje en we vibeden terwijl we dronken. 'You drink only vodka.' zei Dorian tegen Klaudia. 'Normally, yes but I onde I was really drunk and we did some shooting game when we could get prices like bracelets.' ze wees naar de Hawaiketting om de hals van Joekoe. 'And I shot one time and hit the rose. That was such a nice moment.' 

   Ik was zo blij voor haar dat het haar lukte.

   'Let's drink to that one!'

   We liepen verder en ze gaf me haar telefoonnummer en Dorian gaf z'n telefoonnummer. Ik ga ze bellen om weer af te spreken. Ik ben blij om eindelijk mensen ontmoet te hebben van mijn leeftijd. Het voelt goed, en het voelt alsof ik vrienden met hen kan maken.

   In ruil voor een pinacolada moest ik wat muziek maken, maar helaas moesten we gaan. Wel hebben we die pinacolada gekregen. 'Gratuis en Swiss, c'est tres special.' zei Dorian.

   Ik dacht het ook. Helaas was er geen tijd meer om muziek te maken, want Klaudia moest haar trein halen. Het leek me wel heel gezellig daar aan het meer en ik denk dat ik morgen m'n hangmat daar in de buurt op ga hangen, rondom de bomen die daar staan.

   Op de terugweg vertelde Dorian over z'n avonturen in het leger. 'So once we had a week of training in Swiss, and we had no food, only a little bit of vetgetable leaves and one petit pomme comme ca' zei hij en gaf aan met z'n duim en wijsvinger hoe klein de appel was. 'We had to do one week with that, and find our own food for the rest of the week in the nature. And after the two weeks training, as a test, we had to walk one hundred kilometer, from Fribourg to somewhere else. It was horrible. There was a time when I was just sleeping and walking at the same time.' Hij deed voor hoe hij dat deed tijdens het rijden, met z'n hoofd naar beneden en z'n arm recht vooruit. 'We could grab the back of the backpack of the other person before us, so we had something to hold on to while sleeping and walking. It was a really great feeling afterwards, because there are people who live like this all day and all night, who have nothing in there lifes but wat nature has to offer them. They have to live like this all the time, and it was a good feeling just to know what some people have to go thrue.' Hij pauzeerde z'n praten. 'But when we were at the army, it's very nice, very good for the country itself because there are ZwitserDuutschers, ItalianZwitsers, FrenchZwitsers and AustrianZwitsers, and it's not like in Belgium that they fight against each other, we work together as a team in Switserland. It's really good for the country to mix all the people in the army.'

   'Yess, I think.'

   We kwamen aan, terug op de plek waar ik m'n hangmat had opgehangen. M'n spullen stonden er allemaal nog. We zeiden elkaar gedag en beloofden om elkaar te bellen.

Het is twee uur 's nachts en ik schrijf nog even verder, want de dag was nog lang niet voorbij. Hier voor heb ik namelijk nog meer leuke mensen ontmoet, Gabi, een mevrouw naast een cafeetje. We hadden het over Jezus die bevrijd moest worden van het kruis. 'I think that Jezus is already free, and that it's the pope who is the bad guy. You should not talk with the pope, because he won't listen. I think you should talk more with the people, because the only one who could change it, get Jezus of the cross, is you yourself. Just by talking to people, make people aware of what's happening and what you are doing, you will win them. The pope won't listen because the church actually hated Jezus. They want Jezus to suffer and lock him on the cross. I think Satan, the pentagram will free Jezus. And I think Jezus is already free, but the people are not. At least his spirit is free. His boy might not, but his spirit is.' Ze keek me aan met grote ogen en een zachte stem, benen over elkaar heen, grijze haren, een echte dame.

   Heel toevallig heb ik gehoord dat Zwitserland vooral protestands is, en dat daarom veel Zwitsers tegen beelden zijn en geen heiligen vereren. Wel lezen ze de bijbel, en daarom vind ik het zo'n goed idee om Jezus af te beelden terwijl hij de bijbel leest of een appeltje weggeeft. Het is zo'n onschuldig beeld, en het zou protestanten en katholieken dichterbij elkaar kunnen brengen.

   Het was een inspirerend gesprek met Gabi.

   Even later kwam ik aan bij een paardenstal waar twee mensen in stonden. Ik was op zoek naar elketriciteit voor m'n telefoon en kwam in die stal Geraldine en Fabrice tegen, twee jonge Zwitsers van vierentwintig en achtentwintig. Ze waren niet samen, maar wel als het om paardrijden ging. Ik vertelde hen m'n verhaal en ze zette hun handtekening in m'n boekje om Jezus te bevrijden. Ik hoorden hen samen praten, geen idee waarover, en leerde een paar nieuwe Franse woorden, 'Toi - dak, lege - licht, boussole - kompas, a chante - nice to meet you,' het was goed om weer wat Frans te leren.

   'Tu veux come avec nous?' vroeg Gerardine, 'You can come and take shower, and after we could bring you to Lausanne.' zei ze.

   Ik liet dit me geen twee keer zeggen. Een warme douche kon ik heel goed gebruiken nadat ik vandaag in de modder was gevallen. Minder wilde ik naar Lausanne toe, maar vooral wilde ik hen ontmoeten bij haar thuis. We stapten de auto in en kletsten over het een en t ander, wat ze deden. Ze reden veel paard, ze was paardrijdtrainster en Fabrice ook. Bij hen thuis stond er een man voor het huis op me te wachten. Hij stelde zich direct voor. 'Patrick.' zei hij. Hij had een muts op, een dun gezicht en twee veren, pluums, vanuit z'n muts naar z'n gezicht gericht. 'Tu veux prendre un douche premier ou tu veux boire un verre de vin avec nous premier?' vrooeg hij.

   Ik wilde wel eerst een glas wijn drinken en dronk met hen mee. Het was een goeie wijn terwijl Patrick en ik erg goed konden viben op muziek. HIj was een jaar of achtentwintig, elektrische gitaarleraar en had een ontzettend gevoel van ritme, refererend naar hoe hij met z'n hoofd heen en weer ging op de muziek van Joekoe terwijl hij met z'n vingers op de beat tikte in een ander ritme dan ik gewend was, terwijl hij met z'n hoofd het originele ritme aanhield waardoor het voor mij goed te volgen was in welk ritme hij zat. Het was briljant. 'I follow the sun. In which way the wind blows, were having fun. Breath, breath in the air.' na de douche zag ik een lijstje staan met tegeluitspraken. en we begonnen later weer te zingen. 'Follow, follow your heart, And keep the faith, It will play a part.' Hij liet z'n t-shirt zien. 'Faith' stond er in grote letters op geschreven. 'Keep the faith.' zei hij tegen me. We dronken erop.

   Even later in de auto hebben we weer gejammed. Hij speelde Joekoe, wat hij zomaar kon, en ik speelde Harm, wat goed samen paste. Hij speelde geniaal en had een smile op z'n gezicht terwijl hij speelde. En plots speelde hij de solo van 'Stairway to heaven.' tududuu, tududuu, tududuu duu duu duu.' waarna hij de rest begon mee te zingen.

   We hadden het over de Alpen en dat ik enigszins angst voelde toen ik de reusachtigheid er van zag.

   'But your anxiety will leave when you see the beauty of it.' zei hij.

   Wat een fijne guy. Voor z'n huis liet hij me z'n stok zien. Er stond op geschreven in het Frans: 'Confiance - faith, Foi - geloof, Abandon - rauw.' Als ik me niet vergis. Het was een prachtige stok terwijl hij de letters in het blauw erop geschreven had.

   Wat een dag. Het is half drie, ik ga slapen. Guten nacht. Morgen wandelen richting Lausanne. Ze hebben me overigens afgezet in de buurt van Lausanne, waar Gerardine haar vader woonde. Ze nam me ook zomaar mee. Haha, wat zijn er toch veel lieve mensen op de wereld, overal in de wereld.