Een avontuurtje in Firenze met Kenta

 Ik zit aan een tafeltje bij het buitenveldje in het Hostel en er zijn geluiden van filmpjes en zacht gepraat om me heen. Mensen zitten op hun telefoon en iemand ligt met z'n been over z'n knie op het steen.

   Vandaag heb ik Kenta ontmoet, een Japanse jongen van zesentwintig. We hebben samen door Firenze gewandeld terwijl we naar het park op de heuvel liepen. We liepen vaak naast elkaar en alles was prachtig, zelfs de ramen van auto's waren prachtig. Hij begon de dag met een goed bord pasta en keek ontzettend observerend naar hoe de man z'n broodjes belegde en maakte foto's van al het eten. Na het ontbijt zijn we op de hoek van de straat naar de supermarkt gewandeld en stond hij daar met z'n witte shirt in de supermarkt en werd ontzettend enthousiast. Hij sprong bijna de lucht in bij het zien dat een stokbroodje vijvenzestig cent koste. We liepen langs de kaas. 'Hoooohoo, cost only three fifty. Whohohow.' Hij keek me aan met wijd open ogen. 'In Japan cost ten euro's!'

   We liepen naar de ham. 'Let's make a sandwich and bring that to the park!' zei hij. 'Ooohoh nice, that's good idea!'

   Bij de kassa kwam hij aanzetten met drie pakjes wijn. 'We bring to the park.' Zei hij.

   'Nice!'

   In het hostel maakten we onze sandwich en namen er foto's van en brachten het mee naar het park. Onderweg maakten we foto's van bruggen, huizen en wat dan ook. 'I like Conad. Is supermarket heah? Yeah I like.'

   In het park was er prachtig uitzicht over de hele stad en aten we onze broodjes. Hij heeft ukulele geleerd, een nieuw rif, super snel, en is momenteel bezig met leren terwijl ik dit aan het schrijven ben.

   Maar dat niet alleen, we kwamen twee guys tegen die muziek aan het maken waren. Ze waren aan het proberen om geld te verdienen voor nieuwe snaren, Joerie en Remon. Joerie stond op blote voeten in een plasje water en Remon had lange blonde haren die voor z'n ogen hingen als een rockster. Hij had een kapotte stem van lijm, whiskey en drugs. 'This morning I woke up sitting on this chair.' zei hij, 'And the guy from this place gave me free breakfast and water.' Hij had een biertje in z'n hand en liep al dansend heen en weer. 'Let's take it all in.' zei hij en keek naar het uitzicht over de stad. Hij had ondertussen mijn zonnebril op, z'n bloesje tot net onder z'n borst open en een korte broek aan. Ook Remon had geen schoenen aan. 'We've actually played with Black Sabbith last month.' zei hij. 'And Joerie is going to join us in the band.' Hij had een eigen band die met Black Sabbith had gejammed. Fucking cool. 'But we need a harmonicaplayer.'

   Ik haalde m'n harmonica uit m'n broekzak en liet horen wat ik kon. We speelden samen in het akkoord van 'C.' Het was een nummer van Mac Miller en hij keek naar de grond terwijl hij zong. Z'n haren hingen over z'n gezicht heen. 'I'm so fucked by last night. I don't see what's rong and what's right.' Zong hij, iets in die richting. Z'n stem typeerde hem zo, de manier van bewegen; van links naar rechts, headbangend naar voren, naar het publiek. Die man was het plaatje van een rockband, een jaar of vijventwintig oud, oorbellen in.

   Yourie, de gitarist had goeie vibes. 'From your heart and your soul, we will rock & roll.' zoiets. Maar het was heerlijk jammen samen. Z'n ritme was fijn en hoe hij me de ruimte gaf om te spelen was super chill. Hij gaf precies aan wanneer ik kon beginnen met de harmonica en wanneer hij verder ging zingen. Het was een bestaand nummer die hij zelf geschreven had. Mensen lachten naar ons en we speelden gewoon. Ik klapte mee in het ritme en we werden samen één op straat.

   En ineens begon hij in het Nederlands tegen me te praten. We waren beiden Nederlanders.

   Hij begon te spelen. Tam tam tam, pada, tam tam tam en ik wist waar die naartoe ging. 'Herman in de zon op een terras, leest int ad dat ie niet meer in leven was. Z'n auto was volledig afgebrand en de man die hem gekocht had, stond onder zijn naam in de krant. Whoohoohoow even rustig ademhalen.'

   We keken om ons heen, wetend dat niemand ons kon verstaan en zongen uit volle borst. We waren net een duet als Acda en de Munnik, die beiden in een verschillende toonhoogte zongen. 'En het regent, zonnestralen.' Het regende zonnestralen vanaf de heuvel naast Firenze, en naast ons zat Herman op het terras een koppie koffie te drinken. Hij liep naar ons toe en gooide twee euro in de koffer.

   Na het spelen gaf ik Joerie en Remon een broodje en een corona.

   Kenta zat naast het kraampje op Joekoe te spelen. Hij was aan het leren. 'Down down up, up down up down down up.' mompelde hij terwijl hij naar de snaren keek en z'n ogen sloot.

   'Come in our band.' zei Remon.

   Joerie zat ook in die band, maar had de andere bandleden nog helemaal niet ontmoet. Hij zat pas twee dagen in de band en zou binnenkort naar Portugal gaan om ze te ontmoeten. 'Thanks for being you.' zei Remon en keek naar me.

   'Allright, thanks.'

   'Now you play a song.' zei hij.

   Ik speelde 'All along the watchtower.'

   'There must be someway outta here said the joker to the thief. There's too much confusion. I cannot get any relief.' Yoerie begon mee te zingen. 'Businessman here, drink my wine. Plowman dig my earth.' Ook Remon zong mee. 'Noone who walks the line, knows what any of it is worth.' Allemaal samen 'No reason to get excited! The thief kindly spoke.'

   We stonden met z'n drieen in een kringetje met de instrumenten op elkaar gericht. Joerie pakte z'n melodica en begon een solo te spelen. 'Whoaalll along the watchtower, pricess kept a few. And all the woman came and went, barefoot service too. Outside in the distance. A wild cat did growl. Two riders were aproaching and the wind began to howl!!' Weer een melodicasolo and klaar.

   Remon kwam naar me toe en gaf me een hand, borst op borst en ging naar Joerie toe en gaf hem een boks van boven, beneden, voren en borst. 'Nice, that one went smooth.' zei hij.

   Joerie keek naar me. 'We met at a festival in Portugal and since than became like best friends. He stopped drugs since one week.' zei hij. Dit zei hij omdat hij begon te huilen nadat we beiden hadden gezegd hoe een fijne stem hij had. 'That's why he becomes emotional very quickly.'

   We zaten aan tafel en ze hadden het erover dat ik bij de band moest komen, wetende dat ik dat niet zou gaan doen. Maar ik vond het wel heel leuk dat ze het wilden.

   Kenta en ik namen afscheid en liepen de trap af terug naar het hostel, waar we de rest van de dag gechilled hebben. Ik ben nog even naar de sportschool geweest en zit nu aan het tafeltje.