Een update van m'n leven en m'n bezigheden

 Ik zit in een overvolle trein. We staan in Apeldoorn met z'n twaalven in de tussencoupé. Het is een zonnige zondagochtend, eind februari. Ik ben onderweg naar de neven en nichten lunch bij Tante Wies in Utrecht. We gaan met z'n allen lunchen! Heb er echt heel veel zin in. Ik hoop dat de piano er nog staat zodat ik lekker kan spelen terwijl anderen de lunch bereiden. Ik heb zin om heel veel liedjes te spelen waaronder eigen liedjes zonder druk.
   Een meisje eet haar boterham. Ze heeft een grote rugtas bij haar. Misschien is ze onderweg naar Schiphol. Er staat muziek aan van de Beatles. De conducteur is net langsgeweest. Ik heb hem weten te ontlopen door bij het station de trein uit te gaan om er in een andere coupé weer in te stappen. Zo heeft hij me niet gecontroleerd.
   De laptop zit op m'n schoot. Ik ben één van de weinige geluksvogels die een zitplaats heeft weten te scoren.
   Update: over twee weken heb ik een intake op een nieuwe locatie, een boerderij vlakbij Drenthe, naast Hardenberg, waar ik kan gaan wonen. Gisteren heb ik contact gehad met de eigenaar en ze hebben nog één plaats over. Op deze locatie hoop ik de juiste zorg te kunnen krijgen en woon ik dichterbij m'n werk zodat ik er op de fiets heen kan gaan. Ik moet nog een paar dingen regelen: Iemand die m'n geld in beheer kan nemen en een vast contract bij m'n werkgever. Ik heb erg veel zin in de lente en de zomer om als hovenier aan de slag te gaan! En ondertussen ben ik aan het sparen voor de leuke dingen die gaan komen deze zomer en het aflossen van m'n schulden. Zo gaan we met een groepje de hoogste berg van de BeNeLux beklimmen maar zoeken we nog een auto. En iemand met een rijbewijs! We kunnen een vriend vragen?
   Gisteren hebben we appels uitgedeeld aan Deventer, Gimon en ik. Maar iets daarvoor kwamen we een gladgestreken kapsel van het Forum voor Democratie tegen. Hij wilde Gimon, die zelf bij GroenLinks zit overtuigen om Forum te gaan stemmen. Maar toen kwam het woord: 'Bang' ter sprake. 'Bent u dan niet bang?' vroeg de jongen waarop Gimon antwoordde: 'Maar ik vind bang altijd zo'n verkeerde manier van mensen winnen. Waarom probeer je mensen aan te halen met angst?'
   'Omdat wij toch een populistische partij zijn.'
   'Ja, en dat is waarvoor jij je werk doet: zo groot mogelijk worden door angst en haat te zaaien. Dat is toch iets wat je niet wilt doen lijkt mij? Dat is het hele Forum voor Democratie, angst en haat zaaien om stemmen te winnen. Maar oplossingen verzinnen doen ze niet, enkel de dingen belichten waarvoor mensen bang zijn.'
   De jongen had flyers in zijn hand. 'Den Haag is de weg kwijt.' stond erop.
   'Ja...' zei Gimon, 'Den Haag is de weg kwijt. Dat is het gewoon. Den Haag is gewoon de weg kwijt. Geen discussie, Den Haag is de weg kwijt.' Hij keek me aan en lachte kort.
   'Nou, ja...'
   'Nee maar meer is het ook niet. Alles is gedoemd, we zijn verloren met z'n allen want Den Haag is de weg kwijt.'
   'Eehm...'
   'Laten we maar ophouden.'  zei Gimon en hij gaf de jongen een hand. 'Bedankt voor je tijd.' Hij droop af.
   Hierna gaf ik hem een klap op z'n schouder. 'Goddomme, je bent veel te slim jonge lul.' Natuurlijk had Gimon veel mooiere woorden gezegd als die hier staan maar die weet ik niet meer. Hij heeft hem onder de tafel geluld. 15 Maart, Stem Simon Govers voor de gemeenteraadsverkiezingen.
   Dan het Appelen. Edwin stond er al en we begonnen met fluisteren naar de elkaar om te zeggen dat we er staan. Ze hadden ons al gezien. Maar deze keer hadden ze niet genoeg appels. Dus kwamen we met een oplossing: Peren! We hadden twee dozen met appels en peren gemengd. Dus gingen we de stad rond: 'Appeltje, peertje?' waarop mensen een peer pakten, of een appel. Omdat ze zulke toffe peren zijn. Een peer voor de sfeer. Appeltje voor de dorst. En mensen waren blij verrast met een gratis appeltje deze zaterdag. En het wordt steeds leuker om te doen! Het wordt tijd dat we het nieuws halen met ons zaterdagse project.