Ongesnoeid blad

We liepen naar voren en ruimden samen het blad. Het blad lag er al en hoefde helemaal niet gesnoeid te worden. Dit was ongesnoeid blad. We hoefden het alleen maar op de kar te leggen. En dan was het goed. Dat vond het blad ook. Ze zeiden: 'Hey leg jij ons even op de kar?'

   'Ja,' zei een ander blaadje, 'Wij zijn ongesnoeid.'
   'Oh?' zei ik. 'en hoe komt dat dan?'
   'Ja, dat komt doordat we een beetje verwaterd zijn. We liggen hier wel en kunnen nog wel een tijdje overleven door alle regenval maar we kunnen niet meer bewegen en waaien met de wind. Wij willen weer waaien met de wind, dus doe ons even op de kar.'
   'Maar hoe komt het nou dat jullie daar zo ongesnoeid liggen?'
    Het blaadje zei: 'Omdat er nog niemand was die ons gesnoeid heeft. Wij liggen hier alvast.'
   'Oh dat is handig.' Ik pakte het blad op en legde het op de kruiwagen en begon er mee te lopen. Er kwam gejuich vanuit de kruiwagen. En toen kwam de baas er aan. Hij pakte de kruiwagen op en gooide hem zo in de kar. 'Wheeeeee!' Even waaide het blad met de wind mee. Toch bijzonder om ongesnoeid blad te zien liggen. Dus we liepen weer verder. En daar lag ook een beetje blad. 'Jij! Ja jij.' zei het. 'Gooi ons in de lucht!' en dat deed ik. 'Wheeeeeeeee!' hoorde ik om me heen terwijl het blad weer neer dwarrelde. Dit blad wilde alleen maar waaien! 'Waar zijn jullie blaadjes voor gemaakt?' vroeg ik. 
   'Om te waaien!' riep één van hen.
   'Dat is niet waar!' zei ik. 'Jullie zijn gemaakt om zonlicht te vangen.'
   'Maar als de zon niet schijnt willen wij waaien. Het is nogal vermoeiend om iedere dag de heledag bezig te zijn met het vangen van zonlicht. Jij wilt toch ook wel eens naar het strand om te waaien? Zo zijn wij ook.'
   'Dus je wilt zeggen dat dit jullie vrije dag is?' vroeg ik.
   'Ja, en helemaal nu we ongesnoeid zijn, we zijn helemaal vrij!'
   'Maar weten jullie dat jullie zo naar de stort gaan en gemaakt worden tot compost?'
   'Compost?'
   'Ja, compost.'
   'Oeeeh.' zei één van hen op onvoorspelbare toon. Hij keek om zich heen en barstte toen uit van vreugde. 'Jongens! We worden straks gemaakt tot compost!' Ik keek om me heen en van alle kanten kwam een harde 'Wheeeeeeee!' Ik kneep m'n ogen dicht. Ongesnoeid blad? 'Hey!' ik riep hen tot stilte. 'Waarom willen jullie niet gewoon in de boom hangen?'
   'Omdat wij dorst hebben!' Klonk van alle kanten.
   Ik begreep het niet zo. Maar pakte de blaadjes op en legde ze op de kar. Toen deed ik voorzichtig het zijl erover en vertrokken we geruisloos.