moeilijke dagen

Dus even lekker schrijven vanuit m'n kamer in Zwolle. Er staat een plant voor me, ééntje die alleen in Madagascar groeit. Het is een... Eugytarius of zo, ze hebben het me verteld, een eugariatus, eutaktinus, erorektus, alibabarius, egyptitanus. Papyrus volgens mij. Het heeft te maken met een soort van vuur, een een soort, vervlogen in het moment. Maar ooit komt wel de appel uit de keel. Er zijn allemaal gesprekken in m'n hoofd en de ene zegt dat het niet mag en de ander zegt weer van wel. En dan zegt de een weer dat het koud is terwijl Dolly Parton zingt dat ze altijd van je zal houden. Er klinken allemaal mooie wazen om me heen, wat ze ook zegt. De plant voor me heeft grote nerven op de bladeren, die direct van de stam groeien. Dromerig zwaaien de bladeren heen en weer. Ze zijn donkergroen en ongezond, vol met pectine. Als je er op kauwt dan ga je helemaal naar de tyfus. En ze geven me het gevoel van liefde wat mensen goed kunnen gebruiken, na weer te struikelen. Ik moet vallen en opstaan, ook als ik thuis ben. Dus dat betekent dat ik nooit thuis ben. Je wil me niet in je buurt want ik gedraag me anders. Is er medicijn om in te vluchten? Goed voelen mag niet. Vast leuk om te lezen dit allemaal. Gisteren was het nog zo leuk en fijn allemaal. Toen ik voor de spiegel stond en m'n tanden poetste als een dolle. En toen gekke bekken trok en me helemaal voelde in het moment. Nu is er een leuk liedje op maar voel ik me gespannen en koud en trekken m'n wenkbrauwen. Er komen tien beelden voorbij zonder dat ik door heb dat ze voorbij komen. En dan word je geroepen. Ergens hier in het huis van de zielen. Plicht. Er moet gehandeld worden dus je staat op. Je loopt zonder op of om te kijken naar de plek waar de bijeenkomst is. En snel. Je brult, suist, hijgt, kauwt, vreet, vraagt, geeft, neemt, klaagt, beeft, leeft. Je denkt: twee, en denkt: wat geeft? Zwoegen en graven en vooruit, dus probeer je je in te leven zonder dat er iemand om je heen is, zweeft. Hier gaat het even om, goed en kwaad, scheiden van de daad. Gaat het nog? Ben jij dit? Je mooie gouden haren, die staan overeind van de lak, je weet, het is heet, maar je gaat. Ja maar... niks geen gemaar, sta je daar... flikker maar in de wasbak. Dus kruip je terug naar binnen, daar waar het veilig is. Hier kun je verder.