Jaques et Mateo et un avond fantastique

Het was me weer een wandeling. Vanochtend heb ik snel even mijn blogje afgeschreven en nu zit ik hier naast een zwembad met een koud biertje op het terras van een villa. Ik liep langs dit prachtige huis en de tuin lachte naar me, dus ben ik het erf opgelopen en heb gewoon aangebeld. 'Puis je mettre ma tente dan votre jardin?' Stotterde mijn ingestudeerde zinnetje.

    Een man deed open. Hij had kort zwart haar en er verscheen een lach op zijn gezicht. 'Oui. Follow me.' Hij had een snel loopje en liet me het huis zien. Het kan snel gaan in dit leven; van camping naar villa. Alhouwel, mijn tentje staat gewoon in hun tuin, maar ik word hier verzorgd als een koning. Rebecca, de zorgzame moeder heeft pasta voor me gekookt met gehakt en creme en spekkies en kaas. Heeel veel kaas. Ze bleef maar doorgaan met raspen terwijl ik ja knikte.           

   'Encore?'
   'Oui oui.' Ik zei 'Oui' op alles.
    'Un biere?' 
    'Oui.'
    'Or un cafe? Or both?'
    'Oui oui.' Ik lachte en zei 'Oui.' Ik mocht zelfs gebruik maken van hun bronwater. Ze hebben speciaal Ardennenwater wat ze diep uit de grond halen.
    Rebecca haar dochter heb ik ook al ontmoet. Gewoon een leuke dochter. Echt wel een dochter met class. Wel heeft ze een vriend. Ze zaten boven op het balkon een jointje te roken met zijn tweeen. Ik zette ondertussen mijn tent maar even op en ging ukulele spelen in het gras. Ze hebben een prachtige tuin die een klein beetje schuin afloopt, en een uitzicht.. niet normaal. Als ik nu omhoog kijk, zie ik een prachtig groen dal waar schapen lopen en overal dennenbossen zijn. Dit is hoe je de Ardennen voorsteld.
    Grappig feitje: het water dat hier uit de kraan komt, is Spa water. Dat is het water wat je in een fles in de supermarkt koopt. Al het water komt hier uit Spa. Maar die koude Jupiler is ook niet verkeerd. 
    Wat een dag wat een dag. Onderweg ben ik nog een groepje wandelaars tegengekomen. Ze liepen dezelfde weg als ik, de grand route 5. Het waren vier mannen die al twintig kilometer onderweg waren toen ik ze tegenkwam. Het was op dat moment half elf. Die lui waren om zes uur begonnen met lopen en wilden er nog een kleine vijftien kilomter aan vast plakken. Respect. Ze konden bovendien Nederlands.          Wauw, ik ben onderbroken omdat Mateo, een vriend van deze mensen langs kwam om me te bezoeken. Misschien is het niet het moment om deze avond te beschrijven maar ik wil het toch proberen. Wat een fucking dikke avond! What de heck. Ik zit in de woonkamer van de villa en mag hier op de bank slapen. Ik mag alles hier. Het is alsof ze me hun huis hebben gegeven.
    Voordat Mateo kwam, heb ik even met hem gebeld. Rebecca zei dat hij vanaf India naar Nederland is gelopen en ik wilde hem daarover wat vragen stellen. Uit het telefoongesprek bleek dat hij niet naar huis was gelopen, maar naar huis was gelift. Wel heeft hij Santiago de Compostella gelopen. En niet zomaar, vertelde hij, hij liep verdomme vijftig kilometer per dag. 'When I was walking, I just feel the energie of the nature. I love the nature and the trees, it gives me energie. When I'm walking, I just take all the energie with me and I start walking like this.' Hij stond op en nam een houding aan waarin hij iets voorovergebogen, door zijn knieen ging staan. En hij begon weide stappen te zetten, grote stappen met zijn benen ver uit elkaar, een beetje zoals een gorilla, ook in dat zelfde huppeltje. 'So I had a backpack on my back an I really was running, and sometimes I did like sixty kilometer in a day. One day I saw two cyclers on the point I started. They were cycling the Santiago route, and I saw them on the same camping in the evening. I walked on the same speed as they cycled.'
    Jaques, de man die het mogelijk maakte om hier te verblijven, Mateo's broer, keek naar hem en toen naar mij. 'He crazy.' zei hij. Hij stak een sigaar aan. 'Do you smoke?'
    'Well, I smoke cigars sometimes but not cigarettes.' zei ik.
    'You want a cigar?'
    'Hmm, yeah.'
    Hij liep naar binnen en kwam terug met een speciaal biertje en een grote cubaanse sigaar. 'You like the Kermeliet?'
    'Yes of course!' Natuurlijk zei ik 'Ja.'
    Hij schonk me een biertje in en ging zitten. 'Voila, tu e entre...' nog iets. Hij praatte Frans tegen zijn vrouw en Mateo. Ik stak mijn sigaar aan. 
    'You seem like a good friend of us.' Zei Mateo.
    'Haha, thanks. I feel like a good friend either.'
    We hadden het over vanalles, over reizen, over vrouwen, over blonde vrouwen specifiek.
    Mateo begon weer te vertellen over zijn reisverhalen. 'Are you a cheap traveler?' vroeg hij.
    'Oui, je ne pas a lot of money.'
    'Haha, yeah, than you have to find other ways. You know I slept in the nature, in the open air et in even in Phone cells.'
    'Phone cells?' lachte ik.
    'Oui, its cheap and dry.' Mateo was een geweldige gast. Hij leek zo niet op zijn broer Jaques. Jaques was ook geweldig overigens. Mateo had grote zwarte oorbellen en lang haar in een staartje. 'I also once slept in a put. You know the thing what carries the black water from the streets after raining? I ones slept in there. I put the put open and slept between the scary sounds. I was afraid there would come snakes and rats and other mutated animals, I don't fucking know. I do know that the next morning, there was a big rat dying right behind me. It was fucking horrible, terrible, or whatever you call it.' Hij hield zijn handen voor zijn ogen om zijn gezicht te verbergen.
    'Wauw, what an adventures you got there.' zei ik.
    'Yeah he loves adventures.' Zei Jaques, 'I more love the.. the the.. you know, I love having the maison.. the house and the family. You know I, I, I care a lot for my family. We are good brothers.' Hij schonk zichzelf nog een wijntje in. 'You want the same beer or a different beer?'
    Oh shit, nu moest ik kiezen. 'The same is fine but get me a different one!'
    'Ha, you gonna try them all.' zei Mateo. 'Let's share a beer.'
    Mateo dronk niet zoveel maar deed rustig mee. Hij vertelde wat hij nog meer allemaal deed. 'So for work I tried to do someting with shakra's, you know, opening shakra's. I tried to help women who were sexually abused, by opening there shakra's. So most women are closed up, they don't dare to open there minds anymore, they are really harmed. And what I try to do is push some spots in their body's to open there minds and there.. yeah you know. I can feel it in the air, like a connection between. I can feel it when someone is not happy and I can feel the energy from the trees.' Hij gebaarde met zijn handen een connectie tussen ons. 'I can feel every sensation in someones aura and I can feel the things you feel. So I tried to make my work of it and open shakra's, but people are not open for it and than they walk away. And I'm like yeah, walk away because its better; it's better for me and not for them, because they don't know what they are missing. But ey, that's my life. So now I'm digging some weeds in the garden of my mother. And for now that's fine, I don't know what I'm going to do next week, maybe do another travel' Hij legde zijn handen op zijn achterhoofd en wachtte op mijn antwoord.
    'Wauw, I'm really interested in how you actually open those shakra's.'
    Hij legde zijn vinger op zijn been. 'Everywhere in your body are points where energy is flowing. And for some people those points are closed, so energy cannot flow anymore. And I feel those points, where they are. And when I push it hard enough, those points will be opened again and energy can flow.' Hij keek me aan en lachte, net als zijn broer. 'Do you know how long he meditates on one day?' zei Jaques.
    'No no no, no don't say.' Mateo probeerde zijn handen voor Jaques zijn mond te houden. 
    'Sometimes he meditates for for for.. two or three hours, hahaha.' Zijn wangen waren bol en rood glimmend.
    'Do you know how much he drinks per day?' zei Mateo en wees met zijn duimen naar Jaques. 'Well, it doesn't matter.. but he's an alcoholic.' Ze keken elkaar aan en lachten.
    'Yeah, but that's my life. I'd rather be eeeeh.... be an... be drinking everyday and party every day and when I, I, I die, it doesn't matter. I'd rather die earlier and have fun in my life than always... always, you know, be responsible and care for my health and live as.. live eeeh.. without party you know.'
    'Yeah, life is a party!' zei ik.
    'Salut!' hij hief zijn glas en we proostten op de avond. 'You want another one?'
    'Oui, this beer is amazing.'
    Hij keek in de koelkast en haalde er een aantal speciaalbiertjes uit. 'I have Duvel, some tripel, tripel with lemon, you can choose.' Hij keek naar de etiketten op de biertjes. 'You will like this one.' Hij gaf me een Duvel tripel en we proostten op het volgende biertje. De hele avond ging zo door en af en toe lachten we onze kelen uit. Zijn vrouw, Rebecca zat met haar benen over elkaar en lachte met ons mee. Ze lachte niet overdreven zoals Jaques, maar vond de sfeer prima. Het was een heerlijke mannensfeer die er hing. Het ging over Rebecca haar blonde haren en ze vond het prima, de aandacht. Die hebben nog een hele fijne avond.
    Jacques keek onder de bar en pakte nog een sigaar tevoorschijn. Het zat in een plastic zakje. 'You want for on the road?' vroeg hij.
    Natuurlijk zei ik 'Oui.'

    Af en toe voelde ik me echt een elite, met Jaques als mafiabaas. Het was een prachtige avond met veel gezelligheid en ik heb een slaapplek op de bank aangeboden gekregen. Deze heb ik aangenomen. Ik slaap vanacht heerlijk in mijn slaapzak op de bank. Welterusten.

Ik kan niet slapen en heb mijn matje buiten in het gras neergelegd. Het is twee uur 's nachts en ik ben te wakker voor het leven om ook maar een oog dicht te doen. Als ik op mijn zij lig zie ik strepen van lantaarns op de heuvels in de verte. Rechts van me schijnt de volle maan die genoeg licht geeft om details te kunnen zien in het donker. Ik zet een zacht muziekje op en steek de sigaar aan die nog onopgebrand op de asbak lag.

    Die man wist waar het leven om draaide. Jaques, wat een levensgenieter. Wat heb je aan een leven die niet geleefd wordt? Waarom zouden we onszelf geen plezier gunnen, zodat we later kunnen zeggen dat we vooral gewerkt hebben en nuttig zijn geweest voor de economie?

    Deze nacht mag nooit voorbij gaan. Alhouwel, ik zit vol energie en spanning over wat de dag morgen allemaal gaat brengen. Waar kom ik morgen terecht?

    Ik had nog een zin opgeschreven vanmiddag en die wil ik graag delen: 'Als je het even niet meer weet, kun je altijd nog doorlopen.' Wat is het toch lekker om nergens aan vast te zitten, wat een vrijheid.

    Ook Mateo weet van het leven, snelwandelend op de energy van de natuur, op naar Santiago. 'One day,' zei hij, 'I had the wind pushing in my face and it was really hot and so tiring, I decided to take the wind in my body and let it blow through me instead of against me. And it was crazy because there was no wind anymore; I used all the energy in the wind to walk faster and I was not tired anymore and could go on another twenty kilometer.'

    Wat een bewonderende man. Hij had de Dalai Lamah van het westen kunnen zijn.

    Ik ga proberen te slapen.

Het is de volgende ochtend en ik zit in de badkamer, klaar om een douche te nemen terwijl Rebecca een ontbijt met ei voor me klaarmaakt. Wat een fijne mensen. Ik ben gezegend hier.