Dagje op werk

Gekke gesprekken. Vanmiddag een paar, leuke gesprekken vooral! Joop praatte heel snel, over de heg die steeds hoger groeide en dat dat hard gaat als een fucking cheeta. Maar dat niet alleen, hij praatte steeds sneller en ik kon hem bijhouden, het ging over een gozer die naar Canada was verhuisd. 'Die gozer die rijdt alles kapot met de trekker. Je hoeft maar een paaltje neer te zetten ergens en hij rijdt hem kapot. Hij rijdt overal tegenaan, dat weet ik nog wel. Hij wilde nog bij mij aan het werk!' zei Jaap, 'Maar Thuis zei toen al: "nooit beginnen met die vent" hij scheurde ook al met een lading hooibalen over de weg alsof het een vrachtwagen mestkalveren was die over de snelweg ging. Met Míjn trekker!' Jaap dronk van z'n koffie. 'Dus ik zei nee, je komt niet bij ons werken.'

   'Maar nu die in Canada woont heeft ie wel meer ruimte.' zei de mevrouw die ons koffie gaf.

   Jaap en ik moesten hier wel om lachen. 'Zodat ie niet meer overal tegenaan rijdt?'
   'Exact! Ja als je daar werkt dan moet je wel. Het is een groot land met brede wegen. Misschien ook wel brede banden.'
   Ze had lekkere koffie. 'Maar wat verdomme goed om te emigreren. Er zijn wel meer mensen die dat doen.' zei ik. 'Vooral vanaf Nederland naar Canada. Ik snap niet wat ze daar moeten.'
   'Nee ik ook niet. Canada is zo Ontario, dat alleen al. Daar wordt het binnen een maand tijd van plus dertig naar min dertig graden.'
   'Goed voor de gewassen.'
   'Ja, daar kun je inderdaad best prima kolen kweken.'
   'Ja of aardappels.'
   'Radijsjes?'
   'Nee, geen radijsjes. Radijsjes zijn veel te gevoelig.'
   'Wel hele geaarde groenten.'
   'Ik doe wel eens radijsjes door m'n soep.'
   'Door je soep?!'
   'Ja,' zei ik, 'Dat geeft een bittertje.'
   'Doe mij maar een ander bittertje.'
   ...
   'Maar goed, Canada, die gozer ging naar Canada?'
   'Ja. Hij werkt daar nu al een paar jaar. Misschien dat ie beter is geworden in rijden maar ik geloof dat hij niet snel leert. Hij is na vier keer eindelijk geslaagd voor z'n theorie van z'n trekker rijbewijs! Hij kan zo slecht leren en spreekt geen woord Engels. Die komt er echt niet.'
   'Ik denk het wel.' zei ik stoïcijns.
   'We gaan het zien.'
   'Hij zoekt het maar uit.' zei die vrouw. Ze ruimde de spullen op.
   We gaan weer verder, dacht ik.
   'Jaap, nog een kopje koffie?'
   'Lekker.'
   Ze keek naar mij 'Jij nog één?'
   'Nee bedankt.' ze liep naar binnen.
   'Doe je echt radijsjes door je soep?' vroeg Jaap
   'Nee.' zei ik met een knipoog. 'Wel eens door een aardappelsalade. Met een paar spekkies, yoghurt, een uitje en kefir en mayo.'
   'Lekker, kefir?'
   'Ja nee, dat lijkt zo maar dat denken ze alleen maar.'
   'Oh zo.'
   De koffie kwam en ik deed even voor dat Jaap een paar klontjes suiker in z'n koffie wilde door m'n hand richting z'n kopje te bewegen.
   'Nee joh ik wil geen suiker!'
   'Jaap is moe!' zei ik.
   'Moe?!' hij sprong bijna een meter op uit z'n stoel 'Ik ben echt niet moe! Jij! Jij bent moe!'
   Ik moest hard lachen. Maar vond het niet zo heel erg grappig eigenlijk. Maar ook weer wel, het was grappig omdat Jaap zo reageerde maar ik wist ook wel dat hij niet moe was, ik wilde hem alleen maar een beetje opjutten.
   'We gaan verder.' zei hij. 'heggen scheren.'
   We gingen naar de voortuin om de heg af te scheren, er moest zeker twintig centimeter vanaf en met de heggenschaar en de snoepjes en m'n handen. Het ging hard en na een paar uur was de heg perfect in vorm, vierkant als een blok en recht als een muur. Jaap ging er naartoe en knipte nog net twee stokjes een centimeter korter. 'Oh, daar is nog een golfje.' zei hij. 'zie je dat?'
   Ik keek maar zag het niet.
   Maar hij liep er heen en ging er nog net even met de heggenschaar overheen. Je zag dat er een paar snippertjes zaagsel van het hout sprongen. Ik liep er heen. 'Ja, inderdaad. Nu is ie perfect.' Ik heb er een foto van gemaakt en dat wordt de profielfoto van deze blog. Hij is echt recht.
   'En dat is nog best moeilijk.' zei Jaap. 'Die stokken die veren mee en dan kun je met die schaar d'r niet doorheen komen.' Hij keek naar beneden. 'Ja, knap werk.' Moet je die rozen zien. 'Auw!' Jaap was geraakt door een roos, of een rozendoorn. 'Rot dingen zijn het.'
   'Komt goed.' zei ik, 'ik help je wel even.'
   'Wil je die er even uit steken met de schop?' vroeg hij.
   'Primaat.' Ja ik stak hem er uit en hij zei: 'Juist!'
   Maar Jaap had echt een mooie heg gemaakt vond ik, hoe hij de struiken perfect rond knipte was echt mooi! Het was als een koeienvoederbak maar dan verticaal en in de vorm van een doorgesneden trechter. Als je me nog begrijpt. Zegmaar een doodskist met dunner bij het voeteneind en breder bij het schouderstuk. En zo had hij de vorm van de rozenstruik om zijn stokken heen gekruld. Maar er is niet zo veel meer te schrijven. Ik ga uploaden.